Peter Murphy - Love Hysteria (1988)

W latach 1977-1983 Murphy był wokalistą gothic-rockowego zespołu 'Bauhaus'. Jako jego frontman przyczynił się do powstania charakterystycznego gotyckiego image'u grupy. Jego sposób ubierania się i zachowanie na koncertach miały wywoływać grozę u publiczności. Służyły temu: czarny ubiór, odpowiednie oświetlenie (np. pojedynczy silny reflektor, oświetlający wokalistę od dołu), odgrywanie scen nawiązujących do tekstów utworów, ekspresyjna mimika.
Po rozpadzie Bauhausu, spowodowanym tarciami wewnątrz zespołu zajął się współpracą z Mickiem Karnem, basistą zespołu 'Japan'. Tworzony przez nich projekt 'Dali's Car' nagrał tylko jedną płytę, która okazała się komercyjnym fiaskiem.
Początkowo na swoich płytach Murphy zaproponował muzykę dość różnorodną, lecz przez to niespójną, od gotyckich kompozycji, przypominających czasy 'Bauhaus', przez zwykły rock, po lżejszą muzkę pop. Dopiero na 'Love Hysteria' przedstawił bardziej dopracowany materiał. Cały album przepełniony był specyficzną atmosferą tajemniczności i metafizycznej poetyki. W tekstach sięgnął po tematy filozoficzne, a nawet teologiczne. Największą popularnością cieszył się kolejny album 'Deep'. Muzycznie był on znacznie bardziej dynamiczny od poprzedniego. W późniejszych latach Murphy nie potrafił już osiągnąć tak dobrych rezultatów. Na 'Holy Smoke' i 'Cascade' skierował bardziej się w stronę muzyki pop.



1.All Night Long
2.His Circle and Hers Meet
3.Dragnet Drag
4.Socrates the Python
5.Indigo Eyes
6.Time Has Got Nothing to Do With It
7.Blind Sublime
8.My Last Two Weeks
9.Funtime
10.I've Got a Minature Secret Camera
11.Fun Time (Cabaret Mix)